Z pracy wróciłam z uczuciem jakby ktoś spuścił ze mnie powietrze. Nie chciało mi się cokolwiek robić w zakresie remontu. Tym bardziej, że wtorek mam wolny, to lenistwo wkradło mi się do głowy tak silnie, że padłam na kanapę w ubraniu i obuwiu, przykryłam się kocykiem, nawet nie wiem kiedy usnęłam. Zbudził mnie odgłos szykującego się MM do pracy. Nawet nie wstałam żeby go pożegnać jak każdego dnia to czynię. Z pozycji leżącej pomachałam mu ręką i zagłębiłam się ponownie w sen.

Obudziłam się po 8 pm, stwierdzając, że przebieram się w remontową odzież i zabieram się do roboty. Jak postanowiłam tak zrobiłam. Sumiennie bo 3 godziny, pracowałam nad detalami. Jakaż ta robota marudna. Tam doczyścić, tam zaszpachlować, tam domalować i tak tam i tam, zakończyłam prace nad detalami.

Z korytarza zabrałam cały remontowy bajzel, układając na blacie umywalkowym, że jest podwójnie długi to mi się wszystko zmieściło. Na podłodze na korytarzu zostawiłam jedynie listwy podłogowe do ułożenia.

Oj, oj dumna z siebie byłam, że nie zmarnowałam czasu na przewracanie się na kanapie.